Περιγραφή

Το πονεμενο αηδονι

Το Πονεμένο Αηδόνι, απόσπασμα:

Το παιδί προχώρησε άφοβα μόνο του κι έφτασε σ’ έναν κήπο. Πολλά πουλιά κελαηδούσαν εκεί, μα δεν μπορούσε να καταλάβει τίποτα. Προχώρησε με προφύλαξη ώσπου σε λίγο ξεχώρισε κι ένα κελάηδισμα λυπητερό σαν κλάμα. Προχώρησε κι άλλο και τότε, κάτω από μια ανθισμένη λεμονιά, βλέπει μια κόρη που κοιμόταν σε μια μαρμάρινη πολυθρόνα. Πάνω στα γόνατά της ήταν απλωμένο ένα όμορφο άσπρο μαντίλι κεντημένο γύρω γύρω με κόκκινα τριαντάφυλλα, και πάνω στο μαντίλι καθόταν ένα αηδόνι που κελαηδούσε σαν να ‘κλαιγε πικρά.
Η καρδιά του παλικαριού χτύπησε δυνατά. Κατάλαβε πως αυτό ήταν τ’ αηδόνι που ζητούσε. Προχώρησε σιγά σιγά ενώ τ’ αηδόνι, σαν το είδε κούρνιασε σε μια δίπλα του μαντιλιού χωρίς να κάνει καμμιά προσπάθεια να φύγει…

Tα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ είναι μιά συλλογή ελληνικών παραδοσιακών παραμυθιών που φέρνει σε επαφή τα παιδιά του σήμερα με αξίες και γνώσεις στέρεες μα και λησμονημένες. Όλα τα βιβλία της σειράς είναι πλήρως εικονογραφημένα.

Έγραψαν για το Πονεμένο Αηδόνι:

Παραμύθι αναστημένο από τον απλό μα και εύχυμο λόγο του Μενέλαου Στεφανίδη με τη βοήθεια της ζωγράφου Φωτεινής Στεφανίδη, η δουλειά της οποίας ορισμένες φορές έχει τη γοητεία, τη σοβαρότητα και την ένταση των παλιών εικονισμάτων. Και τις καθαρές τους γραμμές.

Ο Μενέλαος Στεφανίδης μετέγραψε τα έργα αυτά (σ.σ.Τα Παραμύθια του Τόπου μας) της ψυχής του λαού μας και μας τα παραδίδει για τα παιδιά μας ζωηρά, θερμά, εύοσμα, ευφραδή. Α, και βεβαίως απείρως ενδιαφέροντα.

Και με τις ζωγραφιές της Φωτεινής Στεφανίδη, χαριέστατα. Γιατί η νέα ζωγράφος, προφανώς γοητευμένη, μας γοήτευσε. Έτσι χαρήκαμε το φως που απλώνεται στην κάθε εικόνα και το οποίο υπογραμμίζει κι αναδεικνύει τ’ απαλά, διακριτικά χρώματα, τις φίνες γραμμές, τα εκφραστικά πρόσωπα, τις γνώριμες φιγούρες, οικεία στα παιδιά στοιχεία. Στοιχεία που διατηρούν μιαν άφθαρτη ελληνικότητα(…)

Ελένη Σαραντίτη, εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”