Description

I Lira tou Apollona 

Series Α: Gods of Olympus
Age: 6-12. Fully Illustrated

The birth of Apollo. The feat of Admetus. Apollo and Daphne. Asclepius. Hermes steals Apollo’s herds. A great friendship is born. The water of oblivion.
STEPHANIDI PUBLICATIONS

Also available in english language under the title:  Apollo and his Lyre

Extract from the book “Η Λύρα του Απόλλωνα”:

(…) – Ω νησί, που τόσους αιώνες πλανιέσαι πάνω στα κύματα, φώναξε δυνατά η Λητώ, δώσε µου καταφύγιο κι άφησέ µε να γεννήσω στα χώματά σου. Γύρισα όλο τον κόσμο κυνηγημένη από τον Πύθωνα, το απαίσιο τέρας που ‘στειλε η Ήρα ξοπίσω µου για να µ’ εκδικηθεί. Πήγα στην Αττική, πήγα στη Θράκη, πήγα στη Λέσβο, πήγα στη Χίο, και πού δεν πήγα. Πουθενά δε µ’ άφησαν να σταθώ. Όλοι φοβούνται τον τρομερό Πύθωνα και την οργή της Ήρας. Δέξου µε τώρα εσύ, νησί, εσύ που ξέρεις τι θα πει πλάνεµα χωρίς τελειωμό και σου υπόσχομαι πως ο γιος που θα γεννήσω, ο Απόλλωνας, θα χτίσει στο νησί σου μεγαλόπρεπο ναό, που θα λαμπρύνει τη φήµη σου.
Αυτά είπε η Λητώ κι αμέσως ένα δυνατό τράνταγμα συγκλόνισε όλη τη Δήλο. Δυο τεράστιοι βράχοι στυλώθηκαν από το βυθό, κι επάνω τους στηρίχθηκε το νησί σταματώντας απότομα. Και στη θέση αυτή βρίσκεται και σήμερα.
Έτσι η Δήλος δέχτηκε τη Λητώ.
Αμέσως ήρθαν πολλές θεές να τη βοηθήσουν στη γέννα της. Για εννιά µέρες κι εννιά νύχτες δυνατοί πόνοι βασάνιζαν τη θεά, µα όταν τη δέκατη νύχτα γέννησε τα δυο παιδιά της, το σκοτάδι της νύχτας έγινε αμέσως φωτεινή μέρα κι ο ήλιος φάνηκε ολόλαμπρος στον ουρανό ρίχνοντας στο νησί ολόχρυσες αχτίδες. Κι αλήθεια, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού είχε γεννηθεί ο θεός του φωτός, ο χρυσόμαλλος Απόλλωνας. Μαζί του γεννήθηκε και η Άρτεµη, η θεά της φεγγαρόλουστης νύχτας.

Απόλλωνας

(…) Στενοχώρια δε γνώριζε ο Απόλλωνας. Κι έπειτα είχε και τη λύρα του που έδιωχνε κάθε έγνοια και χάριζε την ηρεμία και τη χαρά. Συχνά έπαιζε µε τ’ αγαπημένο του όργανο στα μεγάλα θεϊκά συμπόσια. Σαν άγγιζε µε τα δάχτυλά του τις μαγικές χορδές της χρυσής του λύρας, οι εννιά Μούσες τρέχανε κεφάτες πλάι του κι αρχίζανε το τραγούδι, κι όλος ο χώρος γέμιζε από γλυκές θεϊκές μελωδίες. Κι όταν ερχόταν το κέφι για χορό, ξεπετάγονταν αμέσως Μούσες και Χάριτες, και μαζί τους η πεντάμορφη Αφροδίτη, µα πρώτη απ’ όλες, η λυγερή αδερφή του Απόλλωνα, η πανέμορφη Άρτεµη. Κι όσο ανέβαινε το κέφι στον Όλυμπο, τόσο λιγόστευε η δυστυχία στη γη. […]