Καὶ στοῦ ζωγράφου τὸ κοντύλι
καὶ στὸ καντήλι τοῦ ποιητῆ
ἡ ἴδια δύναμη ζωὴ χαρίζει
ἀδέλφια τἄβγαλε ἴδια πηγή.
Η πρώτη στροφή από το πρωτόλειο «Ποιητής-ζωγράφος» που περιέχεται στο μοναδικό μαθητικό τετράδιο του Νικηφόρου Βρεττάκου που διασώθηκε. Τα δηλωτικά μέσα της δημιουργίας –το «κοντύλι», η γραφίδα ή το πινέλο για το ζωγράφο και το «καντήλι» για τον ποιητή– με το συγγενικό ήχο των παρωνύμων λέξεων («κοντύλι», «καντήλι») φέρουν κοντά τούς δύο δημιουργούς, χωρίς να τους ταυτίζουν.
ΘΟΥΡΙΟΣ Με μια νέα, βιβλιοφιλική έκδοση του ΘΟΥΡΙΟΥ του Ρήγα Βελεστινλή τιμούν οι εκδόσεις Στεφανίδη τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Το επαναστατικό τραγούδι του Ρήγα γράφτηκε και κυκλοφόρησε πρώτα στη Βιέννη κι ύστερα στην Ελλάδα λίγο πριν από το μαρτυρικό θάνατό του, το 1798. Η παρούσα έκδοση βασίζεται στην πιο πιστή πηγή, τη φωτομηχανική ανατύπωση της έκδοσης της Κέρκυρας (1798) από την Ακαδημία Αθηνών (1998). Με ελάχιστες σιωπηρές παρεμβάσεις στη στίξη και στην ορθογραφία, έχουμε στα χέρια μας ζωντανό το πύρινο εθνεγερτήριο τραγούδι και στοιχεία για το πώς γράφτηκε από τον γεμάτο πάθος για ζωή και ελευθερία Ρήγα. Για την έκδοση συνεργάστηκαν ο Γιώργος Α. Κιούσης, η Βάνα Παναγιώτου, ο Μάριος Πελώνης, ο Δημήτρης Παπακώστας και η Φωτεινή Στεφανίδη που φιλοτέχνησε εξώφυλλο και σχέδια. Ρήγα Βελεστινλή ΘΟΥΡΙΟΣ Διαστάσεις: 14×21 εκ. Σελίδες: 16 Μαλακό εξώφυλλο με κουβερτούρα ISBN: 978-618-5311-18-6 Εκδόσεις Στεφανίδη Τιμή: 8,50 ευρώ
[…] πιάτο πιάτο, στρώθηκε τούτο το τραπέζι-βιβλίο με αραδιασμένα επάνω του ξεχωριστά λημνιακά εδέσματα που ευαισθητοποιούν όλες τις αισθήσεις. Τα υλικά αυθεντικά και οι εκτελέσεις κάθε συνταγής απλές και ξεκάθαρες.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Μιράντα Σοφιανού ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΛΟΠΗΣ Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΓΑΜΟ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Στεφανίδη το νέο βιβλίο της Μιράντας Σοφιανού ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΛΟΠΗΣ. Το τετράδιο συνταγών της Πηνελόπης Τσολακίδου από την Πέργαμο της Μικράς Ασίας ήταν το έναυσμα αυτής της έκδοσης. Η Λόπη, θεία της Μιράντας Σοφιανού, ήρθε σε νεαρή ηλικία στη Μυτιλήνη, χάνοντας κατά τη Μικρασιατική καταστροφή τις δυο της αδερφές και τη μητέρα της. Με τη στήριξη του θείου της Κωστή Φίλιογλου καθώς και του νονού της, του διάσημου Γερμανού αρχαιολόγου Wilhelm Dörpfeld, είχε πάντα στο προσκεφάλι της τα επτά τελευταία γράμματα από τις αδερφές της, σταλμένα τον Αύγουστο του 1922 από την Πέργαμο στη Μυτιλήνη. Η νεαρή δασκάλα, βυθισμένη πάντα στη μεγάλη απώλεια, πέρασε όλη τη ζωή της περιμένοντας ένα καλό μαντάτο, ελπίζοντας πως οι αγαπημένες της ζουν. Περίμενε μαγειρεύοντας και Περισσότερα…
Γιάννη Στεφανίδη, «Η αγάπη πάει σχολείο», Β έκδοση, Σίγμα, Αθήνα 1996 [Α έκδοση 1995] Ακύρωση των προσδοκιών που ορίζεται από εμάς τους ίδιους και κείνη η κρίσιμη στιγμή της μεταμέλειας έρχεται αργά για να επανορθώσεις και να πεις το μεγάλο «ναι» στην πρόκληση. Ο έρωτας που λες και τό ‘χει «χούι» να μην ολοκληρώνεται και ν’ αφήνει εκείνο τον λυγμό που δεν ξεθυμαίνει. Και το μάθημα να το παίρνεις πολύ νωρίς, στα δέκα σου χρόνια. Ο Πέτρος και η Μερσίνα μεγαλώνουν στη Ραφήνα με ολοζώντανες τις μνήμες που κρατούν οι πρόσφυγες από την Τρίγλια της Μικράς Ασίας. Σχολείο μονοθέσιο με εκατό παιδιά και η μέθοδος του δασκάλου το παραδείσιο ξύλο που έτσι κι αλλιώς έβρισκε εφαρμογή πρώτα στο σπίτι. Κι όμως αυτός ο δάσκαλος ξάφνιαζε τα «παιδιά» του· δεν πρόδιδε τους έρωτές τους και τους «κέρναγε» τη διασκέδαση των σαλτιμπάγκων στην πλατεία· πλατεία που μοσχομύριζε από τα τριμμένα χαμομήλια. Λεπτές Περισσότερα…
ΕΙΡΕΣΙΩΝΗ, Ο ΠΡΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ Η Ειρεσιώνη (από το είρος = έριον, μαλλίον) είναι κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λ.π., εκτός του μήλου και του αχλαδιού). Ήταν έκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας και κατά το επόμενο έτος και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη). Η Ειρεσιώνη φέρνει κάθε τι καλό, σύκα και αφράτα ψωμάκια που μας τρέφουν και μέλι γλυκό και λάδι απαλό και ξέχειλους κύλικες με καλό κρασί για να μεθύσει και να κοιμηθεί. “Τα κλαδιά των δέντρων τα στόλιζαν με άνθη, ταινίες (κορδέλες), έρια (μαλλιά) και μικράς σφαίρας εκ μετάλλου, που παρίσταναν τους πλανήτας, τον Ήλιον και την Σελήνην.” Ιστορία της λατρείας του Βάκχου. Χ. Ζανμέρ. Πρόγονος λοιπόν του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη , Περισσότερα…
[…] 23 Απριλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο η παγκόσμια ημέρα βιβλίου. 24 Απριλίου του 2017 και κλείνουν πενήντα χρόνια από το ξεκίνημα της δημιουργίας της Ελληνικής Μυθολογίας των αδελφών Στεφανίδη. Μια δεκαοκτάτομη σειρά, που το πρώτο της βιβλίο κυκλοφόρησε το 1974 και το τελευταίο το 1994. Μέχρι να ολοκληρωθεί η σειρά με την έκδοση του Οιδίποδα, τα πρώτα παιδιά που πήραν στα χέρια τους την Τιτανομαχία (το πρώτο βιβλίο) είχαν ενηλικιωθεί. Τώρα πια, σήμερα, τα παιδιά εκείνα που αγάπησαν βαθιά τα δυο-τρία βιβλία που πρόλαβαν να γνωρίσουν, επιθυμούν να κοινωνήσουν ολόκληρο το έργο στα δικά τους παιδιά.
Ο Γιάννης Στεφανίδης γεννήθηκε στη Ρωσία το 1921. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Παρθένη. Στην κατοχή χάραξε παράνομα σχέδια, έκανε πολιτικά σκίτσα σε εφημερίδες, και στη συνέχεια ζωγράφισε στους τόπους εξορίας. Κατόπιν, και παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων και τα τελευταία χρόνια με τη λογοτεχνία.
Έρως και Ψυχή κριτικές Ελένη Σαραντίτη, εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”, 26/3/2010. (…) Το παραμύθι της Ψυχής ευτύχησε στην παρούσα έκδοση. Τόσο η απόδοση και οι σημειώσεις της Ζωής Βαλάση όσο και η θαυμαστή εικονογράφηση της Φωτεινής Στεφανίδη μαρτυρούν τον σεβασμό των δύο καλλιτέχνιδων στο σπουδαίο αυτό έργο, τον μόχθο που κατέβαλαν ώς την ολοκλήρωσή του, αλλά και τη σπάνια εκείνη αίσθηση της ευφορίας που κατακλύζει τον προικισμένο άνθρωπο όταν πλησιάζει έργο τόσο ευφραντικό.
τα Παραμύθια του Τόπου μας Στη σειρά παραμυθιών “Τα Παραμύθια του τόπου μας” περιλαμβάνονται οι τίτλοι: Το Πονεμένο Αηδόνι Το Νυφικό που Χωρούσε σε ένα Καρύδι Η Μαρμαρωμένη Αρχοντοπούλα Οι Δώδεκα Μήνες Ο Γάτος και το Αρκουδάκι Η Νεράιδα και το Πέπλο Το Μαρουλόφυλλο Η Πεντάμορφη και ο Κύκνος Οι Τρεις Σύμβουλές Ο Μαντολόης Έγραψαν για τα Παραμύθια του Τόπου μας:
«– Εσύ είσαι, όµορφη θεά, που δίνεις προσταγές στον ουρανό; – Εγώ είµαι, είπε ταπεινά η νεαρή Ήρα, είναι µια τέχνη που µου την έµαθαν οι Εσπερίδες. Μ’ αρέσει πολύ ο ουρανός και το όνειρό µου είναι να γίνω… – Να γίνεις βασίλισσα του ουρανού, είπε ο Δίας που είχε καταλάβει τη σκέψη της. Έλα ν’ ανεβούµε πάνω στον αετό, να σ’ οδηγήσω στην Ελλάδα και αν το θέλεις να γίνεις γυναίκα µου. Η Ήρα δεν περίµενε να της το πει δεύτερη φορά. Το είχε κιόλας αποφασίσει να γίνει το πιστό κι αφοσιωµένο ταίρι του Δία. Γνώριζε πως σ’ αυτόν χρωστάει τη λευτεριά της κι ευτυχισµένη τον ακολούθησε πάνω στον αετό.» ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ των αδελφών Στεφανίδη, μόλις έκανε την 11η του ανατύπωση! Ανανεωμένο, βρίσκεται σταθερά στον αρ. 2 της 18τομης σειράς που αγαπήθηκε πολύ από δυο γενιές αναγνωστών.
Και να ‘μαστε στον Γενάρη της Αρχιμηνιάς και της Αρχιχρονιάς, τον γιορτιάρη που αν θέλει γιορτάζει αν θέλει φτιάχνει όλες τις μέρες του ίδιες.
Φωτίζει καθαρά τον αληθινό Ηρακλή, τον γενναίο στο κορμί, τον επινοητικό στο πνεύμα και πληθωρικό στην ψυχή.
Ζωή Βαλάση, εφημερίδα “Ριζοσπάστης”.
Η Φωτεινή έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο, ακόμη και όταν δεν είναι στις προθέσεις της, να μας κοινωνεί με την παράδοση. Από εκείνον τον πρώτο έρωτα που έβαλε μια τάξη στο χάος έως τα δικά της νεαρά παιδιά που ερωτεύονται με τα μακό φανελάκια και που ζωγραφίζονται στον απόηχο όλων των φωνών που ανακαλεί η βαθυστόχαστη μαθητεία της και η μυθοπλόκα ματιά της.
Με το παρόν αφήγημα, Η Αγάπη πάει Σχολείο, εισέρχεται στο χώρο της λογοτεχνίας με εφόδιά του τη συγκίνηση, τη νοσταλγία και μια καθαρή ματιά
Τα μαγικά παραμύθια της λαϊκής παράδοσης έχουν νεράιδες και μάγισσες, πανέμορφες βασιλοπούλες και γενναία βασιλόπουλα. Εχουν πολλές και διαφορετικές εκδοχές σε ολόκληρο τον κόσμο, εκφράζοντας τα universalia του οικουμενικού συλλογικού φαντασιακού και δίνοντας με το υπερφυσικό και το παράδοξο διέξοδο σε πραγματικές αγωνίες.
Ο Παναγιώτης Κουσαθανάς, που μελετά επί δεκαετίες την ιστορία του μυκονιάτικου πολιτισμού κι έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, το «Χρηστικό λεξικό του ιδιώματος της Μυκόνου» (ετοιμάζει τώρα τη δεύτερη έκδοση), θυμάται μια συνταγή της γιαγιάς του για την κοπανιστή και την κάνει παραμύθι γραμμένο στην ντοπιολαλιά του νησιού.
(…)Αμέτρητα μυστικά υπάρχουν στις καλόγουστες, καλογραμμένες και καλοζωγραφισμένες σελίδες του μικρού βιβλίου. Μυστικά γραμμένα στη Μυκονιάτικη διάλεκτο, εκείνη που μας εγκαταλείπει ασταμάτητα
καθώς φεύγει κάθε φορά που χάνεται μια χρυσοχέρα λαλά ή ένας λεβέντης πάππους.
Ο Μενέλαος Στεφανίδης μετέγραψε τα έργα αυτά (σ.σ. Οι Τρεις Συμβουλές, Ο Μαντολόης, Το Μαρουλόφυλλο) της ψυχής του λαού μας και μας τα παραδίδει για τα παιδιά μας ζωηρά, θερμά, εύοσμα, ευφραδή. Α, και βεβαίως απείρως ενδιαφέροντα.
Ο Γιάννης Στεφανίδης μετέπλασε με αληθινή σεμνότητα, με ελκυστικότατο λογοτεχνικό τρόπο, με γλώσσα γάργαρο “λάλον ύδωρ” του λαού, με γνήσια, χωρίς μελοδραματισμούς συγκίνηση, με ελκυστικά φλας μπακ της πλοκής και με υπέροχα χαρακτικά του που εικονογραφούν τα κεφάλαια
